Reis naar Papua 4

Foto: Wout Nooitgedagt

Filmische portretten voor Hapin

Tussen eind mei en midden juni dit jaar gaan Fokke van Saane (fotograaf en geluidsman) en ik naar Papua. De reis komt dichterbij, en daarmee de noodzaak om de definitieve filmvorm vast te leggen. Zo kan Jaap van der Werf, die in Papua woont en voor Hapin werkt, in de maand april de te portretteren mensen zoeken. En ik kan samen met Fokke en Hapin gaan nadenken over de inhoudelijke kant van de portretten en de planning / invulling van de 2 weken. Vanaf nu ga ik regelmatig over de voorbereidingen schrijven in deze blog.

Plan is om 2 soorten filmische portretten te maken. Doel: meer audiovisuele media op de site van Hapin, meer aandacht voor Hapin op YouTube, of als het lukt op televisie als stopper tussen de reclamespots, nieuwe (doel)groepen aanspreken en betrekken. De filmpjes worden straks vertoond tijdens presentaties van en over Hapin. Bewegend beeld is een aantrekkelijke en directe manier om te laten zien wat Hapin doet, waarom, voor wie. Bij goed gebruik (denk aan inzet van diverse media tegelijk of na elkaar) kunnen filmpjes aandacht voor Hapin genereren.

1. Videoportretten. Korte filmische portretten (1,5 min.) met voiceover of interview buiten beeld. Steekwoorden: energie van mensen wordt voelbaar en tastbaar, persoonlijke insteek, een oud verhaal, een toekomstdroom, humor, Hapin-projecten, in je levensonderhoud voorzien, bijzondere locaties zoals platteland en natuur, zee, stad, dorp, filmische acties van mensen zoals de manier waarop wordt gevist, de manier waarop het traditionele eten wordt klaargemaakt en gegeten, hoe er wordt gevaren, gereden, geslapen, gestudeerd, hoe vrouwen op de markt hun waren verkopen. Maar ook de kansen die mensen op dit moment hebben om zich te ontwikkelen, om een leven in Papua op te bouwen, het onderdeel uitmaken van Indonesië, het belang van bewustwordingvan eigen rechten en vinden van manieren om eigen cultuur te bewaren. De relatie met Hapin is in elk portret aanwezig. Filmische vorm is belangrijk. Découpage, licht, ritme, niet teveel tekst, de manier waarop mensen zich bewegen, kijken, alles zo beeldend mogelijk. De portretten worden ondertiteld. We zijn op zoek naar persoonlijkheden. Mensen die het leuk vinden om gefilmd te worden voor Hapin. Een visser, een sagobewerker, een vrouw op de markt, studenten, een lokale Hapinmedewerker. En we maken een overkoepelend portret van Hapin zelf, met een voiceover. De vorm van de portretten is steeds herkenbaar gelijk, de inhoud is zo divers mogelijk.

2. Gedanste portretten. Beeld voor beeld opnames opgenomen met een fotocamera, die later in een (video)montageprogramma achter elkaar worden gezet. Het doel is een eigenzinnige montage waarbij ‘tijd’ en ‘ritme’ op een andere manier zijn georganiseerd dan in een standaard video opname (met 24 beeldjes per seconde.) Die aantallen zal Fokke niet halen, en dat is precies de bedoeling. We organiseren diverse sessies met kinderen en hun familie en dorpsgenoten. We proberen om ze aan het zingen te krijgen. Geliefde Papua-liedjes, oude en nieuwe liedjes, vertederend, beeldend. Als het lukt op eenvoudige begeleiding van een instrument (bijvoorbeeld een mondharp.) We beginnen de sessies zingend. Vraag is nog hoe we zo dicht mogelijk bij de gefilmde mensen kunnen blijven, om verlegenheid te overwinnen, hoe we mensen kunnen motiveren om mee te doen. Ook omdat we vervolgens opnames willen maken van dansende kinderen, traditioneel, of op een eigen manier, als het allemaal lukt (!) dansen de kinderen met ouders, grootouders, dorpsgenoten richting de fotocamera, op het ritme en de melodie van de liedjes. Zangers staan om de dansers heen en moedigen aan. Geschikte locatie hiervoor is het strand of een plek waar altijd wordt gedanst en gezongen. Bijvoorbeeld tijdens traditionele dansceremonies, huwelijken, verjaardagen. Aangezien er in de steden in Papua ook Streetdance wordt beoefend willen we daar ook naar op zoek. Papua verkeert tussen traditie en de nieuwe tijd. We focussen op beide. Eventueel gaan mensen zich schminken of verkleden, of er worden rekwisieten gebruikt. Het is goed voorstelbaar dat we de meest passende vorm hiervoor pas vinden als we in Papua zijn, te midden van een feestend dorp, tijdens een familiefeest of bij een clubje jongeren in de stad.

In de volgende blog schrijf ik over de manier waarop we de filmpjes kunnen inzetten voor Hapin, bijvoorbeeld door gebruik te maken van een crossmedia concept.